Podczas obróbki metalu zabezpieczenie powierzchni przed korozją oraz nadanie jej atrakcyjnego wyglądu to jedne z największych wyzwań, jakie napotkają producenci. Rdza powoduje powstawanie wżerów, które osłabiają wytrzymałość elementów, co wpływa również na ich walory estetyczne. Dwoma najczęściej stosowanymi metodami podczas tworzenia powłoki ochronnej na metalowych częściach jest cynkowanie galwaniczne i ogniowe.
Cynkowanie ogniowe na czym polega?
Chociaż obydwie metody mają na celu stworzenie powłoki ochronnej, różnią się one pod względem wykorzystywanej technologii. W przypadku cynkowania ogniowego powłoka jest tworzona poprzez zanurzenie elementu w wannie wypełnionej ciekłym cynkiem o temperaturze około 450° C. Prowadzi to do wytworzenia wielowarstwowej powłoki o różnorodnej kompozycji żelaza oraz cynku, co zapewnia doskonałą ochronę przed korozją i uszkodzeniami mechanicznymi. W przypadku wykorzystania tej metody powłoka ma grubość od 45 do 150 µm, dzięki czemu pojedynczy zabieg jest w stanie zabezpieczyć metal na kilka dekad. Przed zanurzeniem elementu należy go starannie oczyścić, co wiąże się zazwyczaj z dodatkowymi kąpielami w kwasie, topnikowaniem oraz suszeniem.
Cynkowanie galwaniczne a ogniowe
Cynkowanie galwaniczne wykorzystuje zjawisko elektrolizy, aby stworzyć powłokę na powierzchni części. Poprzez przekazywanie jonów materiału powłokowego, poddana obróbce część pokrywa się cząstkami wybranego pierwiastka – w tym wypadku jest to cynk, ale metoda galwaniczna stosowana jest również podczas tworzenia powłok niklowych, chromowych, złotych lub srebrnych. Aby część mogła zostać poddana procesowi galwanizacji, musi zostać wcześniej gruntownie oczyszczona i wytrawiona w kwasie, dzięki czemu usunięte zostaną wszelkie zabrudzenia i pozostałości po wcześniejszych powłokach. Grubość warstwy ochronnej w tym wypadku wynosi od 8 do 25 µm.
Cynkowanie ogniowe czy galwaniczne?
Obydwie metody mają swoje zalety oraz wady. Cynkowanie galwaniczne wytwarza znacznie cieńszą powłokę, przez co czasami niezbędne jest nałożenie ochronnej warstwy lakierniczej, aby zagwarantować pełną odporność. Jednocześnie powłoka uzyskana tą metodą jest znacznie bardziej estetyczna, a także istnieje możliwość barwienia stali podczas procesu, co poprawia walory wizualne. W przeciwieństwie do cynkowania ogniowego elektroliza nie pozostawia po sobie zacieków oraz zgrubień, przez co ta metoda jest preferowana podczas obróbki mniejszych, bardziej precyzyjnych elementów. Cynkowanie galwaniczne nie wymaga dodatkowych zabiegów np. pod postacią przewiercania otworów, które zostały zablokowane przez kąpiel.
Z drugiej strony cynkowanie ogniowe charakteryzuje się znacznie grubszą i bardziej wytrzymałą powłoką, która nie wymaga dodatkowych zabezpieczeń – chociaż nic nie stoi na przeszkodzie, aby wykorzystać lakierowanie proszkowe i nadać elementowi bardziej atrakcyjnego wyglądu. Chociaż w przypadku wykorzystania tej metody należy dopasować część do rozmiaru wanny, możliwość uzyskania niezwykle trwałej powłoki rekompensuje wszystkie wady cynkowania ogniowego. Wszędzie tam, gdzie liczy się bezkompromisowa trwałość, wybierana jest właśnie ta metoda.
